Płacz to jedyny sposób komunikacji noworodka z otoczeniem. W ten sposób wyraża swoją potrzebę, a mamy zazwyczaj instynktownie potrafią ją rozpoznać na podstawie rodzaju płaczu. Naukowcy uważają, że poza podstawowymi potrzebami jest jeszcze jedna główna przyczyna płaczu nowo narodzonych dzieci.
Dlaczego noworodek płacze?
Jeżeli zapytalibyśmy o to przypadkowych ludzi z pewnością większość z nich odpowiedziałaby, że z głodu. I to zapewne jest najczęstsza przyczyna płaczu, dopóki dziecko nie nauczy się artykułować swoich potrzeb w inny sposób. Są jednak dzieci, które mają napady płaczu i pomimo zaspokojenia potrzeb takich jak karmienie, spanie, sucha pieluszka nie ustają w swym łkaniu. Do tej pory przyczyn takich napadów szukano w kolkach i problemach trawiennych, jednak w ostatnich latach zwraca się większą uwagę na rozwój dzieci i pewne prawidłowości z tym związane, jak i właściwą stymulację małego człowieka.
Naukowcy ustalili, że główną przyczyną niewyjaśnionego płaczu noworodka jest fakt, że człowiek rodzi się za wcześnie, a ciąża powinna trwać cztery, a nie trzy trymestry. w związku z tym, że człowiek jest niegotowy na życie poza organizmem matki domaga się stałego kontaktu z jej ciałem, a kołysanie, czy modne w ostatnich latach szumiące zabawki zapewniają mu odczucia podobne jak w łonie matki. To przy mamie czują się najbezpieczniej. Mówi się nawet, że noworodek postrzega ciało matki jako część własnego ciała, a nie osobny organizm. Trzy pierwsze miesiące życia dziecka to największy skok rozwojowy mózgu, naukowcy uważają, że gdybyśmy rodzili się po 12 miesiącach ciąży, to o wiele łatwiej byłoby nam się zaadaptować no nowych warunków.
High need baby- co to oznacza?
Ludzie rodząc się są zupełnie nieporadni. W przeciwieństwie do przedstawicieli zwierzęcych, wymagają stałej opieki dorosłych, ponieważ posiadają jedynie podstawowe mechanizmy procesów życiowych takie jak przełykanie, oddychanie, czy bicie serca- niezbędne do przeżycia. To bardzo mało biorąc pod uwagę, że większość ssaków w dniu narodzin staje na własne nogi i podąża za swoją mamą. Prawdą jest, że wszystkie noworodki komunikują swoje potrzeby za pomocą płaczu.
Są jednak dzieci, które płaczą ciągle, a inne tylko sporadycznie lub jak są głodne. Niemowlęta, które płaczą niemalże bez przerwy, mają problemy z zasypianiem, a rodzice nie są w stanie odłożyć ich nawet na chwilę do łóżeczka to tzw. High need babies, czyli dosłownie tłumacząc niemowlęta o wysokich potrzebach. Bardzo często rodzice takiego dziecka zaczynają szukać przyczyn płaczu w zdrowotnych dolegliwościach, są tak bezradni, zmęczeni i sfrustrowani, że próbują wszystkiego, inwestując we wszystkie dostępne na rynku gadżety- usypiacze, byleby tylko móc odsapnąć.
High need baby to dziecko, które domaga się ciągłej bliskości z rodzicem, ma problem z zasypianiem, wybudza się kilka, a nawet kilkanaście razy w nocy, jest nadwrażliwe na różne bodźce, czujne, szybko reaguje na zmiany otoczenia, reagują płaczem na niemal każdą próbę odłożenia. Cechy bardziej wymagających dzieci wynikają z wrodzonego temperamentu, toteż jedyne co rodzic może w takim wypadku, to próbować ulżyć swojemu maleństwu poprzez dawanie swojej bliskości, kiedy tylko jej potrzebuje.
Żyjemy w świecie, w którym przestaliśmy ufać naszym naturalnym instynktom,a szukamy pomocy w internecie, książkach lub u specjalistów. Tymczasem dzieci zawsze płakały, a matki instynktownie potrafiły rozpoznać rodzaj płaczu i zaspokoić potrzebę swojego dziecka.
Są przecież kultury, w których dzieci noszone są przez matki niemal bez przerwy, najczęściej zawinięte ciasno w chustach, kołysane podczas poruszania się mamy, czują się jakby nigdy z brzucha nie wyszły. Obserwacja tych noworodków pokazuje, że one prawie nigdy nie płaczą, bo czują się bezpiecznie. Spokojnie sobie dojrzewają do momentu, kiedy będą gotowe i chętne na poznawanie świata i przyjmowanie bodźców za pomocą różnych zmysłów.
Jeśli chcielibyśmy odpowiedzieć na pytanie dlaczego noworodki płaczą, to odpowiedź brzmiałaby, że dlatego ponieważ nowa rzeczywistość różni się od tego do czego były przyzwyczajone i na nowo muszą się nauczyć życia w obcych warunkach, a my jako rodzice jesteśmy odpowiedzialni za to, żeby im w tym ulżyć.
